در مطالعهای در سال 2018، 2248 فرد مبتلا به پسوریازیس خفیف تا متوسط از پماد حاوی 50 درصد بره موم و 3 درصد آلوئه ورا یا دارونما استفاده کردند. یافته های مطالعه نشان داد که آلوئه ورا ممکن است برای افراد مبتلا به این بیماری مفید باشد.
کسانی که از آماده سازی حاوی آلوئه ورا استفاده کردند، بهبود قابل توجهی را در علائم خود تجربه کردند.
افراد باید آلوئه ورا را مستقیماً روی پوست بمالند و از مصرف داخلی آن خودداری کنند. NPF توصیه می کند کرم یا ژلی را انتخاب کنید که حاوی حداقل 0.5٪ آلوئه باشد.
سرکه سیب حاوی خواص طبیعی از بین بردن میکروب ها است و می تواند برای پوست سر تسکین دهنده باشد. NPF پیشنهاد می کند چند بار در هفته از آن استفاده کنید.
برای درمان ملایمتر، فرد میتواند سرکه را با مقدار مساوی آب رقیق کند. اگر در حین یا بعد از استفاده بسوزد، ضروری است که فرد استفاده از آن را متوقف کند.
مقاله ای در سال 2021 در مجله بین المللی درماتولوژی، به خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی سرکه در مراقبت از زخم پرداخته است. نویسندگان خاطرنشان می کنند که در حالی که به طور کلی بی خطر است، استفاده نامناسب می تواند به پوست آسیب برساند.
با این حال، هیچ مطالعه بالینی در مورد اثربخشی یا ایمنی روغن درخت چای در درمان پسوریازیس وجود ندارد.
برخی افراد نیز واکنش های آلرژیک به روغن درخت چای از جمله بثورات شدید، قرمزی، تحریک، تورم و سوزش را گزارش کرده اند.
AAD خاطرنشان می کند که کرم های مرطوب کننده یا نرم کننده ها یک درمان استاندارد برای استفاده در کنار سایر درمان ها هستند.
استفاده از یک پماد سنگین یا کرم غلیظ حداقل یک بار در روز ممکن است به کنترل علائم کمک کند و پوست را احساس راحتی کند.
مردم باید به دنبال محصولاتی باشند که فاقد عطر و رنگ هستند و برچسب «برای پوست حساس» را دارند.
پزشکان همچنین ممکن است درمان های موضعی و کرم های حاوی قطران زغال سنگ، اسید سالیسیلیک و سایر مواد دارویی را توصیه کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر